Masakra...

Ufff weekend mam za sobą... Był to jeden z tych weekendów, które pamięta się latami ...
Sobotę rozpoczęłam obrona pracy dyplomowej!! Uzyskałam 5, taki ze mnie kujon i tym miłym akcentem ukończyłam studia podyplomowe ;-). Wieczorem bawiłam się doskonale z kolegami i koleżankami na zjeździe klasowym! Z niektórymi osobami nie widzieliśmy się 25 lat!! Wspomnienia i super zabawa trwała do rana.
Niedziela była koszmarem!! Mój tato źle się poczuł, zaczęło boleć go w klatce piersiowej. Zawołałam pogotowie, rozkoszni ratownicy stwierdzili że nic się złego nie dzieje niech pan się ubierze i zejdzie do karetki. Pojechałam z tatą, a że jest już po 70 dostał się na geriatrie. Pani doktor stwierdziła przechodząc obok nas że ona ma obchód na oddziale, ale bada tylko kobiety, inny lekarz przyjdzie do mężczyzn. Dopytuje co chwile pielęgniarki kiedy ktoś nas odwiedzi.  Tato czuje się coraz gorzej, robią mu kolejne ekg i czekamy na lekarza. Czekaliśmy półtorej godziny, ponaglałam pielęgniarki - ileż można czekać bo tata czuje się coraz gorzej. Łaskawy pan doktor pojawił się zrobił kolejne EKG i uciekł. Ja do pielęgniarek, że chyba zabiorę tatę do innego szpitala bo tego dalej nie zniosę, okazało się że lekarz nie uciekł ale pobiegł po karetkę i natychmiast przewieziono tatę do innego szpitala z bardzo rozległym zawałem na natychmiastową koronografię. No ten czas oczekiwania na zainteresowanie pacjentem bardzo pomógł, w ostatniej chwili uratowano mu życie. W tym kraju ludzie starsi są niezauważani, nie potrzebni..... Gdzie my żyjemy?? Podobno w chorobach serca, przy zawale najważniejsze jest pierwsze 15 minut.....Dziękować opaczności że tata jest na tyle silny że przetrwał to, ale 15 minut a półtorej godziny..... chyba jest różnica.

Spodnie - Sysley

Bluzeczka - Simple

Sweter - Pabia 

Buty - Gino Rossi

Torebka - Simple

Bransoletka - Solar